- canbir
- дружно, душа в душу.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
canbir — sif. və zərf Çox yaxın, mehriban, ayrılmaz. Canbir yoldaş. Canbir olmaq. Uzun əsrlərdən bəri can deyib, can eşidən gürcülər, azərbaycanlılar həmişə canbir, qəlbbir olmuşlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağrıbadaş — (Ağdam, Gəncə, Qarakilsə, Qazax, Meğri, Tovuz, Zəngilan) canbir, dilbir dost. – Ollar bağrıbadaşdılar, biri harya gessə, o biri də gərəx’ gedə (Gəncə); – Ə, mənnən bağrıbadaş ha döysəη, aηarı dursaηa (Tovuz); – O sənnən bağrıbadaşdı nədi,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
can-ciyər — is. Çox yaxın, mehriban, canbir qəlbdə olan dostlar haqqında. O, mənim can ciyərimdir. – <Dövlət bəy:> Biz tanış biliş, can ciyərik, dostuq. C. C.. <Bülənd> getdikcə atası Abdulla kişiyə nə qədər oxşayırdı. Bülənd – Veysin doğma… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canhacan — z. Ürəklə, məhəbbətlə, riqqətlə, nəvazişlə, oxşaya oxşaya. Canhacan uşağı qucaqladı. – Bir mənim başıma gəldimi hicran; Kim basdı bağrına canhacan səni?. . S. V.. Canhacan olmaq – bax canbir olmaq. Bütün kolxozçular şadlıq eylədi; Sövkəndi bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müqərrəb — is. <ər.> köhn. Məhrəm, dost, çox yaxın, səmimi yoldaş, sirdaş. <Vəzir:> Sultan Mahmud Qəznəvi müqərrəblərindən birisinin boynunu öz əli ilə vurdu. M. F. A.. Bəhmən Mirzə üstüncə gələn adamlardan neçə nəfər və müqərrəblərini götürüb,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti